Libya Denkleminde Türkiye’nin Bilinmesi Gereken Siyasi Stratejisi Ve Kozları…
Av. Sedat ÇETİNKAYA
Yeni dünyanın yükselen küresel gücü Türkiye’nin, Libya’da neden bulunduğunu, Libya’da başarılı olup olamayacağını, başarılı olması durumunda nasıl bir gelişimin kapılarını açacağını anlamak için hem kurulu dünya düzenini hem de Türkiye’nin siyasi perspektifini iyi analiz etmek gerekmektedir…
Libya, sahip olduğu petrol ve doğalgaz kaynakları açısından Akdeniz’in ortasında ve Avrupa’nın enerji çeşitliliği için büyük öneme sahip olduğu gibi İsrail’in Avrupa’ya doğalgaz satarak Avrupa üzerinde etkili olmasını sağlayacak bir pozisyon elde etme amacını zayıflatan durumu itibariyle de stratejik bir öneme sahiptir. Benzer bir etki, doğalgaz ve petrol piyasası üzerinde çıkarları bulunan ülkeler için de geçerli bulunmaktadır.
Bu nedenle aynı siyasi çizginin arkasındaki ülkeler olan ;
İsrail, Mısır, BAE, Suudi Arabistan ve Bahreyn aynı birlik çatısı birleşebilmekte ve Türkiye ile farklı çekişme konuları bulanan Yunanistan, Kıbrıs Rum Kesimi , Fransa gibi ülkelerle de benzer politikalar üzerinde ittifaklar gelişebilmektedir...
Ancak strateji tahtasında bir üst boyuta geçildiğinde;
Çin-İngiltere ilişkileri ve İpek Yolu projesi çerçevesinde şekillenen zımni küresel güç ittifakı’nın, Rusya’nın devreye girmesiyle çok boyutlu hale gelen yapısı dikkate alındığında, Türkiye’nin kendi yanında konumlanmasını isteyen bir ABD karşımıza çıkmaktadır. Bu bağlamda ABD’nin, Libya nezdinde Türkiye lehine mecburen takındığı tutum, İsrail - BAE- Suudi Arabistan - Mısır – Bahreyn - Kıbrıs Rum Kesimi , Yunanistan ve Fransa ittifakının faaliyetlerini sınırlamakta ve ABD’nin İsrail ile Türkiye arasında ikili bir politika izlemesine neden olmaktadır.
İtalya ise İngiltere- Türkiye- ABD- Fransa- İsrail ve Yunanistan ilişkileri bağlamında başka bir denge politikası izlemekte ve bu politikadan bölgesel kazanımlar elde etme amacını hedeflerken ; gelişmelerin yönünü ve gücünü dikkate alarak, Türkiye’ye yakın durmaya mecbur kalmaktadır.
Fransa’nın ise ABD – İngiltere- Rusya ve Türkiye ilişkilerinin gündemde olduğu bir güç dengesinde, etkili politika üretecek gücü kendinde bulamaması ve adeta dışlanma durumuyla karşı karşıya kalmaktan dolayı rahatsız olması söz konusudur ki bu noktada İngiltere’nin küresel para baronları üzerinden Fransa’ya biçtikleri kısıtlı rol de etkili olmaktadır.
Bu arada kara Avrupa’sını temsil eden Almanya’nın ; ABD ile çözülen ilişkiler ve ABD’nin içine kapanma politikası çerçevesinde önümüzdeki süreçte Almanya’yı Rusya tehdidi ile karşı karşıya bırakma ihtimaline karşılık, Rusya ve Rusya’yı dengeleyebileceği Türkiye ile ilişkileri geliştirme yaklaşımına doğru evrileceğini öngörmek de mümkün hale gelmektedir. Ancak bunun için Almanya’nın, CIA’nın yönlendirmesiyle Türkiye’ye karşı yıllarca ilmek ilmek geliştirdiği bağnaz ve ırkçı politikadan kurtulup kurtulamayacağının önemli ölçüde belirleyici olacağını da belirtmek isterim.
Avrupa’nın enerji kanallarını kontrol etmek ve bu çerçevede;
Çin – İngiltere ve ABD’ye karşı büyük bir koz elde etmek isteyen Rusya, Libya üzerinden politika geliştirmeye ve aynı zamanda Afrika kıtasında etkin olmaya çalışmaktadır. Rusya’nın bu siyasi stratejisini dengelemek ve ortadan kaldırmak, Avrupa’ya kendi doğalgazını satmak ve Avrupa üzerindeki siyasi ve askeri etkisini devam ettirmek isteyen ABD ise bu hususta Türkiye’nin yanında yer almak durumunda kalmaktadır. Bu gereklilik ise diğer konuların yanında Türkiye’nin Pyd//Ypg//Pkk ve FETÖ siyaseti ile ilgili olarak ABD’den talepte bulunmasını mümkün hale getirmektedir. İŞTE tüm mesele de bu noktada yeni bir boyut kazanmaktadır.
Tamamen Türkiye’nin insiyatifine ve talep gücüne tabi olmak istemeyen Amerika Birleşik Devletleri, Yunanistan içindeki kripto yapılarını uyararak, Türkiye ile ilişkileri gererek, Türkiye’yi sınırlamaya ve etkisini zayıflatmaya çalışmaktadır. Yunanistan nezdinde askeri yeterliliklerine bakmaksızın son dönemlerde artan savaş çığlıklarını, bu ses düzeni içinde dinlemek gerektiğini belirtmek isterim. Bu bağlamda şahsi kanaatim, İsrail’in bölgesel politikalarına angaje olması nedeniyle Pyd//Ypg // Pkk politikalarında değişikliğe gitmeyi kolay kolay kabul edemeyecek olan ABD’nin, FETÖ üzerindeki korumasını veya F -35 savaş uçakları ile ilgili taktik ambargoyu kaldırmak şeklinde bir tavizi kabullenebileceğini söyleyebilmek mümkündür.
Bu arada Libya’da Ulusal Mutabakat Hükümeti güçlerinin (GNA), alan hakimiyetini sağlayacak ve yeterli baskıyı oluşturacak bir askeri güç büyüklüğüne henüz gelmemiş olduğunu, bu nedenle çok daha etkili olabilmek için koruma, ihtiyat güçleri dışında asgari 30.000 kişilik bir güce sahip olmaları gerektiğini ve Sirte dahil tüm kuzey hattının düşürülmesini mümkün kılmak için öncelikle Cufra’yı güneyden ve doğuya uzanacak bir şekilde çevreleyecek bir taktikle mücadele edilmesi gerektiğini önemle ifade etmek isterim.
Bu askeri taktik, güneyden kuzeye ve batıdan doğuya ilerleyen birliklerin varlığı hisseden tüm Hafter yanlılarının paniğe kapılmasına, silah bırakmalarına ve teslimiyet açıklamalarına neden olacaktır. Bu uygulamanın hızlı bir şekilde yapılabilmesi durumunda, başkaca hiçbir gücün Libya’ya dahline izin verilmeksizin sorun Türkiye’nin mutlak hakimiyeti ile çözülecektir.
İşte bu noktadan sonra yeni dengeler oluşuncaya ve hazım sorunları giderilinceye kadar tehdit ve rest politikaları ayyuka çıkacak ;
Mısır, Yunanistan ve Suriye kaynaklı sorunlar ise zirve yapacaktır ki bunlara şimdiden hazır olmak gerektiğini de önemle ve özellikle belirtmek isterim… Özellikle Yunanistan’ı büyük bir acziyet içinde bırakacak ve arkasındaki güçlere adeta diz çöktürecek askeri, siyasi ve stratejik tüm hedeflemeler, aciliyetle ve icra öncesi hazırlık aşaması itibariyle tamamlanmalıdır.
Artık hiçbir güç Türkiye’yi kontrol edebilecek ve yönlendirebilecek bir etkinliğe sahip olamayacağı gibi tüm dünya, Müslüman - Türk Milleti’nin hakimiyeti dönemine doğru etkili bir giriş yapmak durumunda kalacaktır : TESLİMİYETLE VEYA SAVAŞLA…
İki ırkın kabarmalı asırlık kini, HELENLERLE TURANLILAR KARŞILAŞMALI...