Geri Dönüşüm Üzerine
Bir gün bir mahkeme heyetiyle ilçemiz Çörüş mahallesine keşif için gittik. Keşif yerine yakın bir market ve yine marketin yakınında boş plastik su kaplarında meydana gelmiş küçük bir tepecik var.
O sırada elimle bu plastik kaplardan oluşan tepeciği göstererek ağzımdan şöyle bir cümle çıktı: “Bu görülen plastik kaplar merkez bankasındaki dolarlardır.”
Bu sırada orada bulunanlardan bir köylü vatandaşımız bana cevap vermek birazda beni küçültmek amacıyla: “Biz Türk lirası kullanırız avukat bey” dedi.
Burada yukarıdaki anımı anlatmamın sebebi saf temiz köylü vatandaşımıza cevap vermek için değil, sadece ülkemizdeki yanlış bir zihniyeti ve halkımızın kara cahilliğini anlatmak içindir.
Türkiye’de kâğıt üretimi için ilk çaba Mehmet Emin Kâğıtçı tarafından Atatürk devrinde 1934 yılında İzmit de başlamış ve 1936 yılında ancak faaliyete geçebilmiştir.
1936 yılında üretime geçen kâğıt sanayi devlet sektörü olarak Saka’ya geçmiş ve Türkiye’nin kâğıt ihtiyacını fazlasıyla karşılarken 2000’li yıllarda özelleştirme adı altında sadece bir kararname ile üretime son verdirilmiştir.
Şu anda çok az bir kısım kâğıt ihtiyacı özel sektör tarafından karşılanıyor ise de özel sektörün kâğıt hammaddesi de yine dışarıdan geldiğinden şu anda Türkiye kâğıt üretimi yüzde yüz dolara bağlı olduğu gibi kâğıdın çok büyük kısmı bütün olarak dışarıdan ithal edilmektedir.
O yıllarda cumhuriyetin kıt imkânlarında kurulan kâğıt fabrikası daha doğrusu kâğıt sanayi sadece özelleştirme adı altında yok edilmesi ülke için affedilmez bir kayıptır.
Bunun sonucu olarak son ekonomik krizden en çok kâğıt fiyatları etkilenmiş ve 8 liraya aldığımız binlik fotokopi kâğıtları 30 liraya kadar satılmıştır. Yine 47-48 liraya aldığımız gazete kâğıdı topları 130 liraya kadar çıkmıştır. Bu fiyat artışı sebebiyle birçok gazete kapanmış, birçoğu da sayfa eksiltmiştir.
Bu arada orman işletmelerinde kâğıt üretilmesi için SEKA’ya verilecek ağaçlar da çürümeye terk edilmektedir. Buda ekonomi için ayrı bir kayıptır.
Dikkat ederseniz fotokopi kâğıtları dışarıdan orijinal ambalajı ile gelmektedir.
İşte çöpe atılıp geri dönüşüm kutusuna konmayan her kâğıdın veya plastik kabın yerine ülkemiz merkez bankasın kasasından dolar çıkacak demektir.
Oturduğumuz apartmanın hemen yanında hem çöp konteyneri, hem de geri dönüşüm kutusu vardır. Bazen Çöp konteynerinin içinde para ile satın alabileceğimiz kalitede karton kutular veya teneke kutular görürüm.
Onları gördüğüm zaman onları oraya atanlara için kızar ve çoğunlukla kendi elimle onları geri dönüşüm kutularının içine aktarırım.
İşte çöpe atılan her kâğıdın, her plastik kabın yerine merkez bankamızdaki dövizlerle kâğıt ve petrol alacağız. Hâlbuki bu çöpe giden, kâğıtlar, plastik kaplar hatta cam parçaları Çöp konteyneri yerine geri dönüşüm kutusuna atılsa bunlar çok küçük bir işleme ile ekonomiye kazandırılabilir ve merkez bankamızdan o kadar döviz eksilmez.
Topyekün kalkınmanın şartlarından birisi cahilliğimiz sebebiyle çöpe attığımız bu şekildeki kâğıt, plastik kaplar,cam parçaları, teneke kutular. Hurda demirlar vs. maddelerin geri dönüşüm kutularına atılmasıdır.
Ben inanıyorum ki bu şekildeki atıklarımızın tamamının geri dönüşüm kutularına atılması sayesinde belki Türkiye dışarıdan borç almayacaktır. Çünkü halen dışarıda çürümeye terk edilmiş ve ilerde terk edilecek tonlarca hurda kâğıt. Hurda plastik madde vs. vardır.
Hoşça kalınız.